KIYÂMET SÛRESİ

EÛZUBİLLAHİMİNEŞŞEYTÂNİRRACÎM BİSMİLLÂHİRRAHMÂNİRRAHÎM

1 – Hayır, yemin ederim o kıyamet gününe.

2 – Yine hayır, yemin ederim o sürekli kendini kınayan nefse.

3 – İnsan, kendisinin kemiklerini bir araya toplayamayacağımızı mı sanıyor?

4 – Evet, bizim onun parmak uçlarını bile aynen eski haline getirmeye gücümüz yeter.

5 – Fakat insan günahı devam ettirmek ister.

6 – O kıyamet günü ne zaman? diye sorar.

7 – Ne zaman ki o göz şimşek çakar,

8 – Ay tutulur,

9 – Güneş ve ay toplanır,

10 – İşte o gün insan, “kaçacak yer neresi?” der.

11 – Hayır, hayır, yok bir siper.

12 – O gün varılıp durulacak yer, ancak Rabbinin huzurudur.

13 – O gün insana, yapıp öne sürdüğü ve geri bıraktığı ne varsa bildirilir.

14 – Doğrusu insan kendi nefsini görür,

15 – Bir takım özürler ortaya atsa da.

16 – Onu hemen okumak için dilini depretme.

17 – Kuşkusuz onu toplamak ve okumak bize aittir.

18 – O halde biz onu okuduğumuz zaman sen onun okunuşunu takip et.

19 – Sonra onu açıklamak da bize aittir.

20 – Hayır, siz peşin olanı (dünyayı) seviyorsunuz da

21 – Ahireti bırakıyorsunuz.

22 – Yüzler var ki o gün ışıl ışıl parlar.

23 – Rabbine bakar.

24 – Yüzler de var ki o gün asıktır.

25 – Anlar ki kendisine belkıran (bel kemiklerini kıran belalı bir iş) yapılır.

26 – Hayır hayır, ne zaman ki can köprücük kemiklerine dayanır,

27 – “Tedavi edebilecek kimdir?” denilir.

28 – Can çekişen bunun o ayrılık anı olduğunu anlar.

29 – Bacak bacağa dolaşır..

30 – İşte o gün sevk, ancak Rabbinedir.

31 – Fakat o, ne sadaka verdi, ne namaz kıldı.

32 – Fakat yalanladı ve döndü.

33 – Sonra da çalım sata sata ailesine gitti.

34 – Gerektir o bela sana, gerek.

35 – Evet, gerektir o bela sana gerek.

36 – İnsan başıboş bırakılacağını mı sanır?

37 – O, dökülen erlik suyundan bir damla (sperm) değil miydi?

38 – Sonra bir aleka (embriyon) oldu da Rabbi onu biçime koydu, sonra şekil verdi.

39 – Ondan da iki cinsi; erkek ve dişiyi var etti.

40 – Peki, bunu yapanın ölüleri diriltmeye gücü yetmez mi?

,

SADAKALLÂHULAZÎM